Kilka miesięcy temu, kiedy byłam na Dolnym Śląsku, pisałam Wam jak czuję botaniczne zapachy, nie było jeszcze bottanicum więc dzieliłam się swoimi przemyśleniami na swoim prywatnym profilu.

 

Dzisiaj dzielę się tym wpisem z Wami tutaj, bo każdy olejek eteryczny zanim trafi w nasze ręce przemierza długą drogę, wierzę również, że po drodze zbiera energię miejsc oraz ludzi, mówią też ludzie, że w środku są duchy, myślę że są duchy przeszłości i miejsc, my też wkładamy tam swoje duchy, ale o duchach i metafizyce więcej napiszę już za niedługo

 

 

ps. zbieram buteleczki, z Dolnego Śląska przywiozłam ich kilkanaście, jestem pewna że są w nich duchy przeszłości polskie i poniemieckie...

Można by rzec, że każda butelka perfum botanicznych zawiera w sobie świat, za pomocą fantazji i kreatywności perfumiarza zanikają granice kulturowe i geograficzne, splatają się ze sobą pod postacią zapachu.

 

W małej buteleczce może być zaklęta energia z dalekich Indii przeniesiona w kroplach olejku eterycznego z drzewa sandałowego pomieszanego z lawendą z włoskich pól połączona z mchem dębowym z naszych rodzimych drzew, jak w kompozycjach muzycznych wszystko zależy od rozmachu rzemieślnika, który zabierze się do tworzenia i to jest cudowne, jest jeszcze kwestia duchowa, bo w tych kompozycjach jest namiastka i styl osoby, która komponuje zapach, tego nie znajdzie się w syntetycznych zapachach, nie ma tam energii ludzi i ich pracy.

 

 

Na zdjęciu buteleczka opleciona haftem zachełmskim, będzie mi służyła na ekstrakty, druga fotografia to szkło z leśnej huty ze Szklarskiej Poręby, też je wykorzystam pewnie na warsztatach, zachęcając przybyłych, aby odwiedzili to piękne miejsce, w którym rękodzielnik tworzy zjawiskowe przedmioty ze szkła, jako ciekawostka, aby w 30 sekund stworzyć ( bo tylko tyle czasu jest na uformowanie szkła, bardzo szybko stygnie) na przykład wazonik lub makówkę potrzebne jest ok. 8 lat nauki, niestety w Polsce już nie ma szkół aby się tej sztuki uczyć, tym bardziej doceniajmy i wspierajmy artystów.

Monika