Czuję się dzisiaj zmieszana i pogubiona, postanowiłam zrobić specjalność z historii zapachów, ostatnie miesiące przemierzam przez opasłe tomy ksiąg, czuję, że na moment muszę odpocząć, dać głowie odetchnąć, zaczęłam odtwarzać starożytne formuły, wymaga to ode mnie sporego zaangażowania i zdobywania ciężko dostępnych materiałów, radość towarzyszy mi przy tym ogromna i ciekawość, ale dzisiaj czuję, że jestem pod ścianą.

 

Historia to trudny twór, czytam prace naukowe, starodawne księgi oraz śledzę współczesne opracowania i sama już nie wiem... jest ogrom sprzeczności i te sprzeczności idą z ust specjalistów, są sprzeczne informacje we współczesnych opracowaniach na temat antropologii zapachu oraz formułach, niby wszystko jest w internecie, ale widzę coraz więcej bzdur, które są powielane. Natknęłam się na takową przed chwilą w relacji z muzeum, które robiło warsztat ze starożytnych zapachów, niby szczegół a jednak, mówiono tam iż starożytni Rzymianie używali zapachów nałogowo, to tak w skrócie, z moich źródeł wynika że, Rzymianie raczej stronili od miłych zapachów, chodzi o mężczyzn, było to uważane za zniewieściałe. W „Historii Naturalnej” Pliniusz jasno podaje iż mężczyźni, którzy używali pachnideł nie byli traktowani poważnie, tyczyło się to również cesarza Nerona, który słyną nie tylko ze swojej tyranii, ale i uwielbienia do zapachów i perfumowania się, szczególnie upodobał sobie róże. Droga tryumfalnego powrotu Nerona z Grecji była usiana perfumami oraz ofiarami.

 

Pachnący cesarze byli źle widziani, uważano, że zapachami próbują zatuszować swoje niedoskonałości nie tylko fizyczne ale też charakteru.

Swetoniusz podaje w jednym ze swoich podań: „Cesarz rzymski Wespazjan odwołał misję wojskową, kiedy spotkał młodego mężczyznę oblanego perfumami dodając iż wolałby, aby śmierdział czosnkiem.”

 

Inaczej miało się to u starożytnych Egipcjan, którzy dbali o swoją higienę, jak ci bogaci tak i świeccy, natomiast w Europie było z higieną tragicznie.

 

No i należy zapach również rozgraniczyć na grupy religijne, inaczej go używali starożytni Żydzi oraz Chrześcijanie, jeżeli rozmawiamy o zapachu starożytności warto też ująć czy mówimy o perfumach dla ludzi czy o tuszowaniu zapachów w przestrzeniach publicznych oraz pomieszczeniach, a może o zapachach kierowanych do bogów, to jeszcze inny wątek

Monika